Vooraf

Beste lezer,

Ik ga in de aankomende 8 maanden jullie laten weten hoe mijn USA
Exchange Year is. Ik wil eerst een paar dingen aankaarten voordat ik
kan beginnen. Ik zal informeel zijn want het is tenslotte mijn
verhaal. Ook zal er soms taalgebruik gebruikt worden wat je misschien
niet zou kennen, maar dan kan je altijd vragen stellen in de comments
en ik zal ze altijd proberen te beantwoorden. Ook zal ik me best doen
om wekelijks een stukje te schrijven, maar ik heb nogal een druk leven
momenteel dus ik kan niet beloven dat 't altijd zal lukken.Veel
leesplezier.


New York

Mijn eerste dagen in de USA waren in New York. We hadden twee hele
oriëntatiedagen: donderdag en vrijdag. Het waren twee leuke dagen waar
ik gezellige vrienden heb gemaakt. De eerste dag kregen we een hele
tour door New York en zagen we allemaal de bekende City High Lights
zoals The Empire State Building, Central Park, Rockefeller building en
nog meer. De tweede dag hadden we een minder drukke dag en liepen we
over de Brooklyn Bridge en gingen we naar de kermis.

Naar mijn gastgezin

Na de twee oriëntatie dagen in New York ging ik dan echt naar mijn
gastgezin. Ik vloog op zaterdag 10 augustus van New York naar Dallas
Airport waar mijn gastgezin mij op te wachten stond. Toen ik uit het
vliegtuig kwam was ik helemaal niet nerveus, maar toen ik eenmaal bij
de uitgang van de gate stond en door de poort moest lopen vond ik het
wel een beetje spannend maar dacht, het moet toch maar. Ik kwam uit de
poort en daar stond mijn gastgezin mij op te wachten, het hele gezin
was er. Nadat ze me hadden opgepikt bij t vliegveld moesten we 3 uur
rijden van Dallas naar Abilene, dat is voor ons een tripje naar Parijs
maar voor hun alleen maar naar Dallas. En toen ik eenmaal bij mijn
nieuwe thuis kwam duurde 't niet lang voordat ik me thuis voelde.


De eerste week

Mijn eerste dag in the States, begon met een bezoekje bij de dokter om
te kijken of ik een klap kan opvangen als ik een sport zoals football
wil gaan doen. Nadat dat allemaal was geregeld had ik de dag erna mijn
eerste football training. School was nog niet begonnen, maar ik had de
tweede dag nadat ik landde mijn eerste training. En de dag daarna, en
de dag daarna, en de dag, en de dag daarna. Na mijn eerste week was ik
helemaal uitgeput want mijn conditie was niet wat het ooit was, heel
raar...
Maar na mijn eerste week begon school. De eerste paar dagen waggelde
ik een beetje ongemakkelijk door de school opzoek naar vrienden, maar
door mijn eerste week trainen met het footballteam had ik al een paar
vrienden gemaakt waar ik wel terecht kon in de lunchpauzes.
Een van de dingen die ik wilde halen in Amerika was een telefoon. Want
mijn oude rammel speeltje deed 't langzaam niet meer. Het avontuur
voor mijn nieuwe telefoon begon bij at&t die mij niet konden helpen.
Toen heb ik daarna maar een telefoon gekocht via Amazone waarvan ik
wist dat die goed zou werken, een Huawei p30, een chinees merk. Toen
ik hem na 1 week na bestellen binnen kreeg wilde ik een abonnement
afsluiten. Ik begon bij Verizon dit keer en die konden me niet helpen
omdat mijn telefoon niet compatibel was met mijn telefoon omdat het
een buitenlands merk was. Dus daarna gingen we naar 2 andere telefoon
providers die ook geen raad wisten. En uiteindelijk kwam ik uit bij de
winkel waar je alles kan halen wat je nodig hebt, Walmart. Gelukkig
konden zij mij wel helpen.

De weken gingen daarna snel en mijn leven bestond voornamelijk uit
school, football training, school, football training en dan slapen.
Het was erg vermoeiend om daar een gewoonte van te maken maar nu ben
ik er wel aan gewend. Maar na al het training had ik me eerste
scrimage (oefenwedstrijd) in Odessa, een stad 4 uur rijden van Abilene
vandaan. Toen we eindelijk na een lange reis, voor mijn gevoel, in
Odessa aankwamen begon het heel hard te stormen. De wedstrijd werd met
3 uur verzet, toen we eindelijk konden gaan spelen was het 20:00. We
gingen omkleden en daarna het veld op. Toen ik het veld op kwam had ik
voor het eerst een gevoel van "Wauw ik ben nu eindelijk toch in
Amerika." Want zodra ik het veld op kwam waren de luidsprekers van het
stadion oorverdovend Old rock and roll muziek aan het afspelen. Vanaf
dat moment wist ik dat ik echt in Amerika was. Maar toen kwam de
terugreis. Toen we vertrokken was het 23:00 en we hadden nog een
flinke reis voor de boeg. Alleen een probleem was voor mij was dat het
in de bus erg koud was. De coaches hadden de AC aangezet zodat de
buschauffeur niet in slaap zou vallen, maar ik wist helemaal niet dat
het zo koud kon worden in de bus. En ik had geen deken of trui mee dus
ik zat op de terugreis ingepakt met rugtassen van mijn teamgenoten die
mij probeerden warm te houden. De terugreis voelde als de langste
busreis die ik ooit heb gemaakt.

Waterpark

Een weekend uitje was het idee van mijn hostfamilie. Gezellig naar
Schlitterbahn, een waterpark keten in Amerika. We begonnen de trip met
een football game in Stephensville en toen de wedstrijd afgelopen was
overnachten in een hotel in Stephensville. De dag erna hadden we een
autorit van ongeveer 2 uur naar Schlitterbahn. Toen we daar eenmaal
aankwamen, hadden we een huisje in het bungalowpark van Schlitterbahn
zelf. We pakten snel onze spullen uit en gingen het park in, wat een
heel gaaf park was. Het park had heel veel attracties; The lazy river,
een rivier waar je in een band zat en niks doet, maar je gewoon rustig
laat meenemen door de stroming; The Waverider, een soort rivier waar
hoge golven worden gemaakt. En nog veel meer. We waren daar 2 dagen.
Op de 3e dag, een zondag, gingen we naar San Angelo. Een oude stad met
een rijke geschiedenis. We zijn daar naar The Alamo gegaan, een plek
waar de Texans hun last stand hadden tegen het Mexicaanse leger. Ook
hadden ze daar de river walk, een hele mooie route langs een rivier
met allemaal restaurantjes en mooie planten. Het was prachtig.

The fair

Een paar weken na het geweldige uitje in San Angelo was er een kermis
in de stad. Ik werd al gewaarschuwd door mijn klasgenoten dat er rare
dingen zijn op de kermis, maar ik had geen idee hoe erg. Toen de
kermis er was gingen we erheen en toen we daar kwamen zag ik het. Deep
fried oreos. Deep fried Snickers. Deep fried butter. Deep fried
Alligator.
De kermis had al het voedsel wat je kon bedenken gefrituurd en niks
was te gek. Boter, ja joh gooi maar in de frituurpan. Oreos, tuurlijk.
En voor de ultieme kermiservaring moest je veel frituur eten, in een
draai-attractie gaan, je frituur weer eruit kotsen en je begint weer
met frituur eten etc. Het was me een ervaring. Ook hadden ze daar pig
racing. Ze hadden een biggetjes in een kooi gedaan en aan het einde
van de track een oreo. En zodra de kooi open ging renden de biggetjes
zo hard als ze maar konden en de winnaar kreeg de oreo. Ja, texas
heeft 't allemaal.